နယ္ခ်ဲ႔အဂၤလိပ္တုိ႔သည္
ျမန္မာႏိုင္ငံကို က်ဴးေက်ာ္စစ္ သံုးၾကိမ္ဆင္ႏႊဲၿပီးေနာက္
၁၈၈၉
ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ ၁ ရက္ေန႔တြင္ ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလံုးအား ၿဗိတိသွ်
အင္ပါယာအတြင္းသို႔
သြတ္သြင္းခဲ့သည္။ ကိုယ့္အရွင္၊ ကိုယ့္သခင္ႏွင့္
ႏွစ္ေပါင္းေထာင္ခ်ီေနထုိင္ခဲ့ရေသာ
ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ နယ္ခ်ဲ႔လက္ေအာက္တြင္
ကြ်န္အျဖစ္က်ေရာက္ခဲ့သည္မွာ
၀မ္းနည္းဖြယ္ ျဖစ္သည္။
ထုိအခါ
သူ႔ကြ်န္ဘ၀သို႔ က်ေရာက္ခဲ့ရသည့္အျဖစ္ကို မခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္ၾကေသာ
တုိင္းရင္းသားျပည္သူမ်ားသည္
ရရာလက္နက္ကိုင္စြဲကာ နယ္ခ်ဲ႕အဂၤလိပ္တုိ႔ကို
တြန္းလွန္တုိက္ခုိက္ႏိုင္သည္မွာ
၁၀ ႏွစ္ခန္႔သာ ၾကာျမင့္ခဲ့သည္။
စစ္ပညာ၊
လက္နက္အင္အား၊ စနစ္တက်စုစည္းဖြဲ႔စည္းမႈ အားနည္းေသာေႀကာင့္
နယ္ခ်ဲ႔ကို
လက္ေလ်ာ့ကာ သူကြ်န္ဘ၀တြင္ အညံ့ခံေနထုိင္ခဲ့ရသည္။
နယ္ခ်ဲ႔တုိ႔အား
တြန္းလွန္တုိက္ခုိက္မႈ ၁၈၉၆ ခုႏွစ္တြင္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းသြားသည္မွာ
ေျမျပန္႔ေဒသမ်ားတြင္သာ
ျဖစ္သည္။ ခ်င္း၊ ကခ်င္ေတာင္တန္းေဒသမ်ားတြင္မူ
နယ္ခ်ဲ႔ဆန္႔က်င္ေရးတြန္းလွန္မႈမ်ားမွာ
၂၀ ရာစုအေစာပိုင္းကာလအထိ
ျဖစ္ပြားခဲ့သည္။
ျမန္မာတုိင္းရင္းသားတုိ႔၏ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဓာတ္သည္ မိမိတုိင္းျပည္၊
မိမိလူမ်ိဳးအတြက္
ျပင္းထန္လွသည္။ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္မႈ က်ဆံုးခဲ့
ေသာ္လည္း
ျမန္မာတုိ႔၏ အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓာတ္မ်ားမွာ မည္သည့္အခါမွ
ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္
မရိွေခ်။
နယ္ခ်ဲ႔အရင္းရွင္
စနစ္ေအာက္ က်ေရာက္ခဲ့ေသာ ျမန္မာတုိင္းရင္းသား
ျပည္သူတုိ႔သည္
စီးပြားေရးေခါင္းပံုျဖတ္မႈ၊ ႏိုင္ငံေရးဖိႏွိပ္မႈ၊ လူမ်ိဳးေရး ခ်ိဳးႏွိမ္မႈ
တုိ႔ကို
ခံစားခဲ့ရသည့္အျပင္ ဘာသာ၊ သာသနာ၊ ယဥ္ေက်းမႈတုိ႔ကိုလည္း
ေမွးမိွန္ျခင္း
ခံခဲ့ရသည္။ တုိင္းရင္းသားျပည္သူမ်ား၏ အေထြေထြနစ္နာခ်က္မ်ားအေပၚ
ေ၀ဖန္
သံုးသပ္ႏိုင္သည့္ ေခတ္ပညာတတ္ ျမန္မာလူငယ္မ်ား ၁၉ ရာစု အကုန္၊
၂၀
ရာစုဆန္းစ ကာလတြင္ ေပၚေပါက္လာခဲ့သည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္
အမ်ိဳးသားေရး စိတ္ဓာတ္အားေကာင္းလာေစရန္ ပညာ သည္ အေျခခံ
က်သည္။
ကိုလိုနီလက္ထက္မတုိင္မီက ျမန္မာတုိ႔သည္ ပညာကို အေလးထားခဲ့သည္။
သို႔ေသာ္
အုပ္ခ်ဳပ္သူ လူတန္းစားႏွင့္ ၾကြယ္၀သူမ်ားသာ အခြင့္အလမ္းရိွသည္။
က်န္ျပည္သူမ်ားမွာ
ဘုန္းေတာ္ၾကီးသင္ ပညာျဖင့္ အသိပညာကို ျမွင့္တင္ခဲ့ရသည္။
ပညာတတ္ေျမာက္သည့္
သူမ်ားအေနျဖင့္ မိမိတုိ႔တုိင္းျပည္၊ မိမိတုိ႔လူမ်ိဳး အက်ိဳးစီးပြားကို
ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ရန္
စနစ္က်သည့္ အစီအမံအခြင့္အလမ္းမ်ားကို အသံုးမခ်ႏိုင္၊
သက္ဦးဆံပိုင္
ဘုရင္စနစ္၏ ျပည္သူကို ျမွင့္တင္အားေပးႏုိင္မႈမရိွျခင္းက သူ႔ကြ်န္ဘ၀သုိ႔
က်ေရာက္ရသည့္
အေၾကာင္းအရင္းမ်ား ျဖစ္သည္။
နယ္ခ်ဲ႔အဂၤလိပ္လက္ထက္တြင္
ကြ်န္ပညာေရးကို ထူေထာင္ေပးခဲ့သျဖင့္ ၎တုိ႔ကို
ေက်းဇူးတင္ရမလုိျဖစ္သည္။
ကမ ၻာကိုၾကည့္ရန္ အဂၤလိပ္စာတတ္ ျမန္မာလူငယ္မ်ား
ေပၚထြက္လာသည္။
အမ်ိဳးသားေက်ာင္းႏွင့္ တကၠသိုလ္တုိ႔တြင္ ပညာသင္ၾကား
ႏိုင္ျခင္းသည္ပင္
ျမန္မာလူငယ္မ်ားအတြက္ အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးလမ္းစကို
ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္ျခင္းပင္
ျဖစ္သည္။
ျမန္မာတုိင္းရင္းသားတုိ႔
အမ်ိဳးသားႏိုင္ငံေရးမ်က္စိ ပိုမုိပြင့္လင္းလာေစေရးအတြက္
အိႏိၵယအမ်ိဳးသား
ကြန္ဂရက္အသင္းၾကီး၏ အမ်ိဳးသားေရး ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ား၊
ဆြန္ယက္ဆင္၏
မန္ခ်ဳးဆန္႔က်င္ေရးလႈပ္ရွားမႈမ်ားကို သိျမင္လာျခင္း၊ ရုရွားႏွင့္
ဂ်ပန္စစ္ပြဲတြင္
အာရွတုိက္သားဂ်ပန္တုိ႔ စစ္ႏိုင္သည့္အခ်က္မ်ားသည္ ျမန္မာတို႔၏
သူ႔ကြ်န္ဘ၀မွ
လြတ္ေျမာက္ေရး အမ်ိဳးသားေရး စိတ္ဓာတ္မ်ား ႏိုးၾကားထက္သန္
ေစခဲ့သည္။
ဆက္လက္၍
၀ံသာႏုရကၡိတအသင္းမ်ား၏ အမ်ိဳးသားေရးလႈပ္ရွားမႈမ်ား၊ အမ်ိဳးသား
ေက်ာင္းႏွင့္
ကုိလုိနီပညာေရးစနစ္ကို ကန္႔ကြက္ႏိုင္မႈ ေအာင္ပြဲမ်ားမွာ သူ႔ကြ်န္ဘ၀မွ
လြတ္ေျမာက္ႏိုင္ရန္အတြက္
အေျခခံအင္အားမ်ားျဖစ္သည္။ ျမန္မာလူငယ္မ်ား
ပညာအရာ
ျမင့္မားလာသည္ႏွင့္အမွ် ႏိုင္ငံႏွင့္လူမ်ိဳးအတြက္ အျမင္က်ယ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ျမန္မာတုိ႔၏ လြတ္ေျမာက္ရာလမ္းေၾကာင္းကို ရွာေဖြႏိုင္ခဲ့ျခင္းတုိ႔သည္
အမ်ိဳးသား
ပညာေရးႏွင့္
အမ်ိဳးသားလႈပ္ရွားမႈမ်ားမွ အေျခတည္ခဲ့သည္။ တစ္နည္းဆုိေသာ္
ပညာကို
အေျခခံသည့္ အမ်ိဳးသားေအာင္ပြဲဟု ဆုိရမည္ျဖစ္သည္။
The Mirror
No comments:
Post a Comment